Peti parlamentarni izbori u Crnoj Gori, od sticanja nezavisnosti 2006. godine, biće održani 30. avgusta.
Pad “popularnosti” aktuelnog predsednika Crne Gore Mila Đukanovića kao i Demokratske partije socijalista predstavlja konstantu od održanih prethodnih parlamentarnih izbora. Kao nikada do sada uzdrman je režim jednog od poslednjih autokrata na tlu Evrope i konačno možemo naslutiti kraj vladavini DPS-a i Mila Đukanovića.
Najozbiljniji protivnik aktuelnom režimu jesu koalicije “Za budućnost Crne Gore” i koalicija koju predvode Demokrate. Ovakva konstitucija većeg dela opozicije u dve kolone predstavlja jedan promišljen potez opozicije jer će na ovaj način sa “nacionalnom” i “građanskom” kolonom biti dopadljiviji biračima i neće doći do prosipanja glasova. Takođe ovakvim zajedničkim nastupom opozicije, ona jasno pokazuje da partikularni ili partijski interesi ne mogu i nisu ispred interesa Crne Gore.
Koaliciju “Za budućnost Crne Gore” čine Demokratski front, Prava Crna Gora, Socijalistička narodna partija, Narodni pokret, nestranačke ličnosti i to pretežno intelektualci i univerzitetski profesori, a na čelu sa profesorom Mašinskog fakulteta Zdravkom Krivokapićem. Vidimo da ovu koaliciju čine stranke okupljene oko nacionalne ideje, a ako uzmemo u obzir buđenje srpstva koje se trenutno dešava na tlu Crne Gore, koje nastaje kao reakcija na sve izraženiju srbofobiju u “Milovoj Crnoj Gori”, koaliciji “Za budućnost Crne Gore” predviđam dobar rezultat na predstojećim izborima.
Građansku kolonu na ovim izborima predstavlja koalicija koju okupljaju Demokrate, a nju čine Demos, Građanski pokret Nova levica, Društvo za istraživanje politike i političke teorije, kao i Partija penzionera invalida i restitucije. Nosilac liste je Aleksa Bečić. Dobar rezultat ovoj koaliciji može doprineti i već pomenuto “odvajanje” od nacionalne kolone, jer bi glasanje za zajedničku listu sa nacionalnom opcijom bilo neprihvatljivo većem broju glasača “građanske Crne Gore.”
Ono što je bitno spomenuti jeste moguće ujedinjenje ove dve kolone nakon izbora, kako bi se i konačno stavila tačka na autokratski režim u Crnoj Gori. Ovakvo ujedinjenje moguće je jer obe kolone imaju isti ili sličan stav o najbitnijim temama, pre svega imaju jedinstven stav po pitanju Srpske pravoslavne crkve, srpskom narodu, Kosovu i Metohiji.
Pomenuta Srpska pravoslavna crkva može imati ključnu ulogu na predstojećim izborima. Pre svega, “Zakon o slobodi veroispovesti” koji je podigao na noge čitavu Crnu Goru, ali i doveo do burnih reakcija dela javnosti u čitavom region, može biti koban po sadašnju vlast. Naime, ovim zakonom režim je praktično probudio možda uspavan nacionalizam kod brojnih građana Crne Gore i ne samo to, donošenjem ovog zakona otvorili su se sukobi i unutar Demokratske partije socijalista.
Nakon donošenja ovog zakona, svedoci smo brojnim istupanjima i isključenjima iz vladajuće partije. Poseban doprinos padu režima mogu dati izjave crkvenih velikodostojnika u kojima oni pozivaju da se ne glasa bilo koja opcija koja je spremna da održi “Zakon o slobodi veroispovesti” u životu. Sa tim u vezi veliki broj građana Crne Gore koji se izjašnjavaju kao Srbi ove izbore percipiraju kao izbor između očuvanja svetinja Srpske pravoslavne crkve ili njihovu predaju nekanonskoj, novostvorenoj Crnogorskoj pravoslavnoj crkvi. Ovakvo percipiranje izbora sigurno više donosi opoziciji, a kao argument toj tezi mogu se navesti svesaborne litije koje se u Crnoj Gori održavaju već duži vremenski period, a na kojima se vidi puno nezadovoljstvo građana Crne Gore aktuelnom vlašću.
Deluje da se narod u Crnoj Gori probudio iz “zimskog sna” dugog 30. godina i da je konačno rešen da se oslobodi diktature jedne porodice.
Foto: Skupština Crne Gore/
Tekstovi objavljeni u rubrici “Glas mladih – “MATT A.S.”” predstavljaju stavove autora tekstova i ne mogu se smatrati stavom Media Start Info portala.